Kampanie zgłoszone do konkursu
Kampania Społeczna Roku 2013

10.03.2014

DZIECI PORZUCONE - WYŚCIG Z CZASEM O DZIECIŃSTWO W RODZINIE

KATEGORIA: Kampanie 1%

Opis celu kampanii

Kampania „Dzieci Porzucone” miała trzy cele:
1) Zwiększenie świadomości społecznej związanej z sieroctwem społecznym dzieci porzuconych przez rodziców lub odebranych im decyzją sądu.
2) Rozpowszechnienie informacji o działalności Interwencyjnego Ośrodka Preadopcyjnego (IOP) w Otwocku dla osieroconych noworodków i niemowląt, prowadzonego przez Fundację.
3) Promocja działalności Fundacji Rodzin Adopcyjnych i zwiększenie wpłat 1% podatku na działania dot. IOP.

Grupa docelowa

Mieszkańcy Warszawy i województwa mazowieckiego w wieku ok. 25 – 50 lat.

Strategia

W Polsce jest bardzo niska świadomość społeczna na temat zagadnień związanych z osieroconymi noworodkami i niemowlętami. Przeciętny mieszkaniec Warszawy automatycznie łączy porzucenie dziecka z umieszczeniem go w domu dziecka. Mało kto zdaje sobie sprawę, że w samych oddziałach położniczych w Polsce, pozostawionych jest ok 700 takich noworodków rocznie. Badania i 12-letnie doświadczenie IOP pokazuje, że trzy miesiące pobytu dziecka poza rodziną, skutkuje opóźnieniem rozwojowym niemowlęcia o miesiąc. Temu zjawisku oraz chorobie sierocej nie jest w stanie zapobiec nawet profesjonalna opieka specjalistów i wolontariuszy. Dlatego głównym celem Interwencyjnego Ośrodka Preadopcyjnego jest jak najszybsze znalezienie dla porzuconych dzieci opieki w rodzinie.
Grupą docelową byli mieszkańcy Warszawy i województwa mazowieckiego, gdyż Interwencyjny Ośrodek Preadopcyjny przyjmuje dzieci właśnie z tego terenu (jedyny w województwie, ale też jedyny w Polsce). Głównymi beneficjentami działalności Fundacji i jej głównymi darczyńcami są mieszkańcy Mazowsza.
Wiedza na temat działalności Ośrodka pozwoli na szybszą reakcję ludzi na potrzeby najmłodszych osieroconych dzieci, ograniczy zatem wykluczenie społeczne dzieci poprzez danie im szansy na znalezienie się w rodzinie (średnio w czasie 3 miesięcy).
Strategia kampanii zawierała konfrontację mieszkańców województwa z problemem sieroctwa zarówno przez bezpośredni kontakt z płaczącym porzuconym dzieckiem, jak i przez zapoznanie z przygotowanym raportem z akcji i działalności Fundacji.

Opis przebiegu kampanii

Akcja społeczna „Dzieci porzucone” odbyła się 12 marca 2013 roku na ulicach Warszawy. Polegała na pozostawieniu płaczących becików w kilkunastu miejscach Warszawy, takich jak przystanki autobusowe, parki i podwórka. Beciki łudząco przypominały płaczące niemowlę zawinięte w kocyk i położone w koszyczku (w każdym ulotka – list od matki). W środku znajdowała się pozytywka imitująca płacz dziecka. Przechodnie, którzy znaleźli „dziecko” reagowali bardzo emocjonalnie lub udawali, że tego nie widzą. Natychmiast podchodzili wolontariusze i pracownicy Fundacji, rozmawiali z nimi, wyjaśniali cel akcji i rozdawali ulotki. Reakcje ludzi zostały nagrane, następnie zmontowano krótki film, będący początkiem dyskusji społecznej na temat sieroctwa. Film został zaprezentowany w czasie konferencji prasowej dla dziennikarzy, wraz z przedstawionym raportem z działalności IOP oraz potrzeb osieroconych dzieci. Konferencja i film zainspirowały dziennikarzy do podjęcia tematu na łamach swoich wydawnictw.

Wykorzystanie narzędzi komunikacji

Głównymi narzędziami komunikacji był bezpośredni kontakt z setkami osób, które zareagowały na „płaczące niemowlę”. Dodatkowo użyliśmy materiałów w postaci rozdawanych ulotek, nagranego filmu (pokazanego na konferencji, emitowanego w tramwajach warszawskich, umieszczanego w internecie), prezentacji w czasie konferencji prasowej. Konferencja zaowocowała kilkudziesięcioma wywiadami w prasie, radiu i telewizji. Kampania odbiła się echem w kontaktach z Fundacją poprzez media społecznościowe, kontakty telefoniczne i osobiste z pracownikami Fundacji. Plakat z kampanii publikowany był również na tyłach autobusów.

Efektywność

Kampania była skierowana głównie do mieszkańców Warszawy i województwa mazowieckiego, ale faktycznie objęła swoim zasięgiem całą Polskę (głównie poprzez artykuły prasowe, radio i telewizję oraz internet).
Fundacji nie było stać na pełen monitoring mediów, ani ewaluację efektywności, niemniej pojawiło się kilkadziesiąt artykułów prasowych, kilka audycji telewizyjnych i wywiadów radiowych. Znacznie zwiększyła ilość osób kontaktujących się telefonicznie i osobiście z Fundacją (np. szukających informacji kandydatów na rodziców adopcyjnych), wzrosła liczba wolontariuszy pomagających w opiece nad dziećmi w IOP oraz przybyło darczyńców, zarówno wpłacających darowizny pieniężne, jak też darowujących np. pieluchy i ubranka dla dzieci. Fundacja zebrała również więcej środków w postaci 1% podatku niż w roku poprzednim.
Wydatki związane z kampanią wyniosły około 50 tys. zł. Stało się tak dlatego, iż agencja kreacji oraz agencja PR podjęły się przygotowania tej kampanii pro bono. Cała akcja opierała się na pracy wielu wolontariuszy. Ponadto wszyscy członkowie Zarządu i Rady Fundacji pracują na zasadzie wolontariatu, nie pobierając wynagrodzenia w żadnej formie.

Kampanijność

Kampania jest kontynuacją kampanii „Dzieciństwo bez rodziców boli – proszę o 1% szansy” oraz „Czasem kilka tygodni bez mamy, to całe życie – skróć czas czekania na adopcję o 1%”. Będzie kontynuowana kampaniami mówiącymi o konieczności maksymalnego skracania czasu pobytu dzieci poza rodziną.

Opis inicjatora

Inicjatorem akcji była Fundacja Rodzin Adopcyjnych, powołana w 1997 roku i dotąd prowadzona przez rodziców adopcyjnych. Dzięki jej działaniu, ponad 1000 dzieci zostało już powierzonych rodzinie.